Wondere wereld

Tien jaar geleden heb ik dit verhaaltje geschreven. Volgens mij ben ik destijds tijdens het schrijven gaandeweg opgeschoven van feiten naar fictie, maar dat maakt het idee er achter niet minder waar. Het geeft een beeld van hoe ik op dat moment tegen het karpervissen aankeek. Het karpervissen was toen aardig onderweg om uit te groeien tot een obsessie en die tijd heb ik gelukkig achter mij. Vissen werd op dat moment moeten en niet vangen was geen optie. Om mezelf terug te krijgen naar de basis van het vissen ben ik toen in de pen gekropen om dat te beschrijven wat je eigenlijk naar de waterkant zou moeten drijven. En dat gaat in de meeste gevallen niet om ponden of aantallen, maar veel meer over het voeden van alle beschikbare zintuigen zodat je je beseft welk een bevoorrecht mens je eigenlijk bent.
Veel leesplezier.

Alle begin is een wit scherm

Je laat je verleiden tot het aanmaken van een blog en plotseling zit je naar je scherm te kijken. Een prachtig (voornamelijk wit) scherm waar letters in een zinvolle volgorde moeten leiden tot een dieper inzicht. Inzicht in mij? Inzicht in mijn omgeving? Of simpelweg een verzameling tekst over zaken waar ik me druk om maak? Verwacht geen regelmaat. Sterker nog, verwacht niets. Wie weet verras ik je.
De komende maanden zal het ongetwijfeld vaak over twee zaken gaan. Ten eerste de voorbereiding voor weer een weekje vissen in Frankrijk. Maar trending topic zal ongetwijfeld onze gezinsuitbreiding worden. Hij of zij van wie we zeker weten dat we slaap gaan verliezen, vlekken gaan oplopen en soms tot wanhoop zullen worden gedreven. We zullen trainen en opvoeden tot we er bij neervallen! Non topic's zijn: slecht nieuws, crisis, moord en doodslag. Daar zijn wel voldoende andere podia voor te vinden op de interwebs. En het leven is al ingewikkeld genoeg zonder dat je telkens op alle ellende gewezen word.